zaterdag 14 maart 2009

Een gedicht van opa....

Ami
Het kon niet en mocht niet zo zijn
gebeurde niettemin
Je gaf ons jouw begin
Al was je nog zo klein

Ami
Zo mooi, zo sterk, zo puur
Waarom zo’n start
Doch in ons hart
Ben je geworteld vol vuur

Ami
Jij was de eerste die het wist
En koos voor allebei
Verdrietig naar ook blij
Voor wat jij hebt beslist

Ami
Nog weerloos nu aan bed gekluisterd
Weldra in beter doen
Voor jou een dikke zoen
Hebben ‘welkom’ gefluisterd

OPA

1 opmerking:

  1. "In heel Europa is er niemand zo als hij: m'n opa, m'n opa, m'n opa, enz."; dat zingt Ami later voor Wim.
    De foto's zijn hartveroverend, dat stoere binkie mét schoenen aan, z'n bruine ogen en met Pappa in bad.
    We genieten van de verhalen! Groetjes, B en M

    BeantwoordenVerwijderen