We zijn weer thuis!

Maandagavond kwam gelukkig een einde aan dit ziekenhuisbezoek en konden we weer naar huis. Weliswaar nog steeds met een reutelende Ami met een luchtpijpdoorgang van 10%, maar daar is op het moment toch nog even niets aan te doen. Het virusje dat ie heeft is nagenoeg weg, en dat is voor nu het belangrijkste. We moeten dus wel erg oppassen dat er niet weer een virus of verkoudheid om de hoek komt kijken, want hij reageert daar erg slecht op en zodra hij weer iets onder de leden heeft moeten we gelijk met het ziekenhuis bellen. Lekker dan. Maar probeer zelf eens door een rietje te ademen terwijl je verkouden bent. En ondertussen ook nog een fles pap naar binnen te werken.
Vandaag worden we gebeld door de assistent KNO arts, die als het goed is alvast een en ander heeft doorgesproken met de cardio deskundigen. De definitieve beslissing of er geopereerd gaat worden of niet laat nog even op zich wachten, daarvoor moet toch echt de KNO arts die de scopie heeft uitgevoerd geraadpleegd worden (en zij is tot en met volgende week donderdag op vakantie).

Goed gesprek met papa.

Hajjewa?

Speciaal voor de dietiste

probeert Ami haar om te kopen met een lach.

Eigenwijs als-ie is: extra zuurstof hoeft niet door de neus,

mag ook door de mond....

Goa stoan a'jj veur Twente bint!!!